Aangenaam, Hermien de Bruijn – Franken

Nummer 6 op de kandidatenlijst van de PvdA Olst-Wijhe voor de gemeenteraadsverkiezingen van woensdag 19 maart 2014.

Wie is Hermien de Bruijn-Franken?

“Ik ben in 1955 in Almelo geboren. Na diverse omzwervingen vanwege studie en werk ben ik in 2006 weer in Overijssel neergestreken. Ik woon in het fraaie buitengebied van Olst. Sinds 2012 ben ik weduwe. Ik heb een zoon en twee oudere stiefkinderen, vier kleinkinderen en een achterkleinkind. Ik werk in het openbaar bestuur als interim manager. Ik richt mij daarbij vooral op de sociale kant van het gemeentelijke werk. Het is ontzettend leuk om steeds weer op andere plaatsen te werken. Dat houdt je scherp”.

Waarom PvdA?

“Ik ben een sociaal-democraat in hart en nieren en vanaf 1981 lid van de PvdA. Vanaf 2007 ben ik actief in Olst-Wijhe. De PvdA voelt voor mij als een goed zittende jas. In een tijd van sterk afnemende financiële middelen is het lastig om het land en de gemeente goed te besturen. Juist dan is de PvdA nodig. Juist dan is het belangrijk om inhoud te geven aan waarden als bestaanszekerheid, goed  werk voor iedereen, (zelf)ontplooiing van mensen en extra oog en oor hebben voor de meest kwetsbaren onder ons. Mijn motto: ieder mens heeft talent. Iedereen kan een bijdrage leveren aan onze gemeenschap: nabuur zijn!

En buiten het werk en politiek?

“Ik mag graag in en om het huis actief zijn. De moestuin vraagt om aandacht. Ik wandel graag met de hond en ben geïnteresseerd in kunst en cultuur. Verder is de scheidslijn tussen werk en privé soms wat dun. Ik hecht grote waarde aan goed openbaar bestuur. Daar steek ik veel tijd in. Ik ben door de ziekte van mijn man ervaringsdeskundige geworden op het gebied van (mantel)zorg en die ervaringen wil ik delen met beleidsmakers”.

Grootste opgave voor de gemeente Olst-Wijhe?

“Centrale vraag is hoe wij als een betrekkelijk kleine gemeente de eindjes aan elkaar kunnen blijven knopen. Er komen veel nieuwe taken op ons af. Het is afwachten of de budgetten die wij uit Den Haag krijgen toereikend zijn. Het is de gemeente die mensen met afstand tot de arbeidsmarkt aan goed werk helpt. Het is de gemeente die probleemjongeren weer op het rechte pad moet krijgen. Het is de gemeente die ouderen in staat stelt om langer zelfstandig te wonen. Dat is een enorme verantwoordelijkheid. De menselijke maat mogen we daarbij niet uit het oog verliezen. Kortom, de sociale veranderingen zijn voor zowel de gemeente als zijn inwoners een enorme uitdaging. Daar zet ik mij graag voor in”.