Aangenaam, Simon Rademaker

Nummer 7 op de kandidatenlijst van de PvdA Olst-Wijhe voor de gemeenteraadsverkiezingen van woensdag 19 maart 2014.

Wie is Simon Rademaker?

“Ik ben geboren in 1949 in Apeldoorn en ben via de nodige omzwervingen in de jaren zeventig in Olst terecht gekomen. Ik ben getrouwd met Liesbeth en wij hebben twee kinderen. Die zijn volwassen en allebei de deur al uit. Ik ben accountmanager bij Delta Lloyd. Althans tot eind dit jaar. Daarna hoop ik van mijn pensioen te genieten.

Waarom PvdA?

“Ik ben in het begin van de jaren zeventig lid geworden van de PvdA. En wel vanwege Joop den Uyl. Een ongelofelijke inspirator. De mensen waren in die tijd vóór of tégen Joop. Een tussenweg was er niet. Een prachtige tijd waar er nog echt op basis van argumenten werd gediscussieerd. Tegenwoordig is het toch allemaal wat vluchtiger en vliegen wij van hype naar hype. In de jaren tachtig/negentig heb ik namens de PvdA deel uitgemaakt van de gemeenteraad van de gemeente Olst. Ik ben onder ander een tijdje fractievoorzitter geweest. Er zijn twee redenen dat ik mij opnieuw beschikbaar heb gesteld voor de kandidatenlijst. Eerste reden is dat de gemeente voor enorme taken komt te staan. Daar is bestuurskracht voor nodig. Tweede reden is het nieuwe elan dat ik binnen de PvdA Olst – Wijhe bespeur. Wij hebben een kandidatenlijst met heel veel kwaliteit. Graag draag ik daar mijn steentje aan bij.

Wat houdt je buiten je werk en de politiek bezig Simon?

“Ik mag graag wandelen en ben veel te vinden in de omgeving van de IJsselinie tussen Olst en Deventer. Een mooi stukje Olst-Wijhe en dat niet alleen vanwege de historie. Het is er ook gewoon geweldig mooi. Daarnaast ben ik penningmeester van de stichting bibliotheek Olst-Wijhe. En dat is een behoorlijke klus. Wij moeten steeds meer doen voor steeds minder geld. Ik snap dat best, iedereen moet inleveren, maar het is als penningmeester wel steeds meer puzzelen om de zaak rond te krijgen”.

Grootste opgave voor de gemeente Olst-Wijhe?

“Op sociaal terrein ligt er een grote opgave. Denk aan het minimabeleid, denk aan de WMO en de Jeugdwet. En denk vooral ook aan de Participatiewet. Stukje bij beetje wordt de sociale werkvoorziening zoals wij die kennen afgebouwd. Dat betekent dat mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een plek moeten krijgen binnen het reguliere bedrijfsleven. Dat vraagt om een heel goed samenspel tussen de gemeente en datzelfde bedrijfsleven. Ook vind ik het belangrijk om jongeren vroeg in contact te brengen met onze bedrijven. Dit om een toekomstig tekort aan gekwalificeerd personeel te voorkomen”.