Niet voor Spek en Bonen – Belevenissen van een burgerraadslid – deel 1

12 januari 2023

Sinds oktober vorig jaar ben ik burgerraadslid van de gemeente Olst-Wijhe. Burgerraadslid huh? Kort en goed: een burgerraadslid praat mee maar stemt niet mee. Een soort van hulp raadslid dus.

Als burger raadslid – het heet niet voor niets zo – richt ik mijn vooral op de relatie tussen onze inwoners en de gemeente. Dat doe ik in de raad. Dat doe ik door af en toe een stukje te schrijven.

Zie hier: Niet voor spek en bonen (belevenissen van een burgerraadslid). En natuurlijk, communiceren is twee richtingsverkeer, dus schroom niet en reageer:: [email protected]. U krijgt antwoord.

Genoeg ter introductie. Vooruit met de geit: aflevering 1 over ‘kijk mij nou communicatie’, boze Boskampers, het Sportcafé Olst en de bieb in Wijhe. 

‘Kijk mij nou’ communicatie

De aandacht van de media voor de lokale politiek neemt af. Gelukkig wordt er op het gemeentehuis af en toe een persbericht geschreven.  Komt de krant niet naar de gemeente, dan komt de gemeente wel naar de krant. Helemaal goed.  Maar het moet geen ‘kijk mij eens’ communicatie worden. En dat is af toe wel wat het geval, zo valt mij in mijn eerste maanden als burgerraadslid op. Berichten met gelikte quotes van wethouders, slecht nieuws ietwat wegstoppen in een wolkje van positivisme, ik hou er niet van. Ik wil gewoon geïnformeerd worden. Zonder toeters en bellen. Punt. 

Tip voor de wethouders: sta de krant gewoon eens zelf te woord als ze bellen. En laat niet, zo nu best vaak het geval is, een voorlichter de kolen uit het vuur halen.  

Tip voor de regionale pers: neem geen genoegen met een voorlichter, vraag naar de wethouder. Die is gekozen. 

Boos op de Boskamp

Op de Boskamp houden ze van een feestje. Zo was er tijdens de jaarwisseling een tent opgezet. 200 Boskampers hadden het daar gezellig. Dat waren er wat meer dan verwacht. Geen wanklank te horen. Ook burgemeester van Mastrigt vond het een mooi feest. “Maar de volgende keer het feest vooraf wel even aanmelden”, zo gaf ze de organisatoren via de Stentor aan. Een prima reactie. De Boskampers vonden dat niet, zo las ik opnieuw in de Stentor. De lucht is inmiddels geklaard. Dat is fijn. Ik snapte ook helemaal niets van die boosheid. De burgemeester deed gewoon wat ze hoort te doen. Hoe kun  je daar nu boos over zijn. 

Het kan natuurlijk zijn dat de Stentor het verhaal heeft aangedikt. Ophef is een verdienmodel tegenwoordig. Maar kan zijn dat wij met elkaar net iets te snel overkoken. En al helemaal als het om de overheid gaat. 

Open dat Sportcafé!

Mijn politieke baas, fractievoorzitter André Smit is een echte Olster verenigingsman. En de fractievoorzitter van Gemeentebelangen, Ronnie Niemeijer is dat ook. Samen maken ze zich sterk voor de heropening van het Sportcafé. Dat zit al geruime tijd dicht. Dit vanwege overlast voor de buurt. 

André heeft de zaak opnieuw op de agenda gezet. Ronnie lanceerde onlangs het idee om de bezwaarmaker uit te kopen. Ik snap het idee, maar heel handig is het niet. Een soort van premie op bezwaar. Dat brengt meer mensen op een idee. Bovendien zijn er meer omwonenden die bezwaar hebben. Hoe dan ook. Ik hoop echt dat de impasse wordt doorbroken. Laten wij daar vooral samen de schouders onder zetten. Open dat Sportcafé, Go André, Go Ronnie!

De Wijhese Bieb

Het gemeentehuis weg, de apotheek weg, de bank weg, de tandarts weg. De Langstraat, het winkelhart van Wijhe, loopt leeg. En of dat allemaal nog niet genoeg is, onderzoekt het college van B. en W. nu of de bieb, gevestigd in het oude gemeentehuis, wel op de goede plek zit.

Wat mij betreft blijft die bieb gewoon in de Langstraat. Toegegeven ik ben bevooroordeeld. Ben in die straat geboren. Maar opnieuw reuring uit die straat halen lijkt mij echt geen goed idee. Dan kun je prachtige lampen ophangen maar als er in de straat niks valt te beleven, dan blijven de mensen echt weg. Niet doen dus. 

Zo de kop is er af. Over een week of wat verder. En, zoals aangegeven, reageren kan hé. Schroom niet: [email protected]

Groet, Toon Schuiling 

.