Toon: Belevenissen van een gemeenteraadslid

4 februari 2017

“Het gelijk van de (Lang) straat”

Er is flink gedoe in de Wijhese Langstraat. Daarmee vertel ik u niks nieuws. Fietsenmaker Roy Seine groeit in de Langstraat uit zijn jasje en heeft meer ruimte nodig. In het pand van Drukkerij Schippers aan de Torenstraat is die ruimte. Een deal is in de maak. Wel moet het bestemmingsplan nog worden gewijzigd. Op het pand in de Torenstraat rust geen winkelbestemming.

Tegen die bestemmingsplanwijziging maakt de ondernemersvereniging Gastvrij Wijhe bezwaar. Zoals iedere winkelstraat heeft ook de Langstraat te maken met leegstand. Verplaatsing van een winkel van de Langstraat naar de Torenstraat vergroot het leegstandsprobleem in de winkelstraat. En bovendien, zo stelt de ondernemersvereniging, ligt er een harde toezegging van de gemeente om vestiging van winkels buiten de Langstraat niet toe te staan.

De kwestie houdt Wijhe al enige tijd bezig en voor ‘de straat’ is het allemaal helder. De sympathie ligt bij Roy Seine. De ondernemersvereniging heeft het gedaan, dat zijn zeurpieten. ‘Waar hebben wij het over, de Torenstraat ligt maar op 60 meter van de Langstraat af. En dat noemt zich Gastvrij Wijhe, wat een onzin’, zo klinkt het alom.

Het zal mij vast geen stemmen opleveren. Maar eigenlijk weet ik mij geen raad met deze kwestie. Toegeven aan het gelijk van de (Lang) straat? Vasthouden aan de afspraken die met Gastvrij Wijhe zijn gemaakt? Echt, ik weet het niet. En dat komt misschien ook wel omdat je de mensen, om wie het gaat, kent. Vaak is dat een voordeel als raadslid van een kleine gemeente. Maar nu maakt het de kwestie lastig.

Aansluiten bij ‘de straat’ ligt op het eerste gezicht het meest voor de hand. In ieder raadslid schuilt, zeker met verkiezingen op komst, een populist. De straat is voor Roy, dus ik ook.

Maar is het echt zo eenvoudig? Nee dus!

Gastvrij Wijhe mag dan weinig applaus krijgen; ze hebben wel een punt. Er ligt een duidelijke afspraak met de gemeente: alleen winkels in de Langstraat. En ook al gaat in dit geval het om een minimale verplaatsing, het gaat ook om het principe. Wat te doen als, pak ‘m beet, de ALDI, zich meldt voor de Poort van Wijhe? Met het vertrek van de Rabobank en de Apotheek verdwenen eerder publiekstrekkers uit de straat. En dat merken de winkeliers in de omzet.

Het doorhakken van knopen behoort tot de core business van een gemeenteraadslid. Maar in dit geval weet ik het dus gewoon nog even niet.

Wat ik wel weet is dat deze kwestie op dit moment louter verliezers kent. Een ondernemer die wil maar niet kan uitbreiden. Een super actieve ondernemersvereniging die zich genaaid voelt door het gemeentebestuur. Een boel gelul en gedoe in het dorp. En het dreint maar door. Een lange juridische strijd, waar niemand wat voor koopt, dreigt. En dat is hartstikke slecht voor Wijhe.

Leiderschap tonen. Daar gaat het nu om. Beste burgemeester Ton Strien. U heeft voor hetere vuren gestaan. Grijp in, zet alle partijen om tafel, neem zelf aan hoofd er van plaats en kom tot een oplossing.

Een dorpsrel los je niet bij de rechter op maar met elkaar.

Toon Schuiling