Door Toon Schuiling op 1 mei 2017

Toon: Belevenissen van een Raadslid

29 april 2017 –

Een school is meer dan een stapel stenen” – 

Van 11 basisscholen in Olst-Wijhe naar 2 clusterscholen. Een voor Wijhe en de Boerhaar bij de Capellenborg. Een voor Olst, Boskamp en Den Nul in de buurt van de Hooiberg. Met dit plan hopen de onderwijskoepels Mijn Plein en De Mare een antwoord te geven op de krimp van de basisscholen.

Het plan maakt veel los.

“Pak je kans op inspraak”, zo luidde de wervende uitnodiging van Plaatselijk Boerhaar. En dat bleek niet tegen dovenmansoren gericht. Ruim 100 plaatsgenoten verzamelden zich dinsdag, bij Logtenberg om over de onderwijsplannen te praten. Ik ben ook geweest. Als raadslid, als dorpsgenoot. Ik zat op de St. Jozefschool, onze kinderen bezochten de Tellegenschool.

De ongerustheid was groot. Veel te grootschalig die plannen. Weg eigenheid! Met het vertrek van de school verdwijnt ook het leven uit kernen en dorpen. Van waar dit plan? Het gaat nu toch goed!  En, zo klonk het ook klip en klaar, waarom zijn wij niet eerder en beter geïnformeerd? Wij weten nog van niks! De zes gemeenteraadsleden (van CDA, GB en PvdA) kregen dan ook de dringende opdracht mee om op maandag 8 mei flink op de rem te trappen. De plannen van Mijn Plein en De Mare prijken dan voor het eerst op de raadsagenda. Geen zorg, besluiten worden er nog niet genomen.

“Wat ik er van vond”, zo werd mij dinsdagavond bij de nazit gevraagd. “Mijn Plein en De Mare moeten met de ouders in gesprek”, zei ik. “Draagvlak ontstaat niet vanzelf”, voegde ik er aan toe. Maar daar kwam ik niet mee weg. “Eens, maar wat vind je van de clusterplanen?”, zo kreeg ik terug. Tamelijk dwingend.

Tja.

Ingewikkeld, dat is het. Er moet wat moet gebeuren. Dat staat voor mij buiten kijf. Onze scholen zijn gemiddeld 50 jaar oud. Er is leegstand, het leerlingenaantal daalt. Oude, half gevulde scholen zijn duur in onderhoud. Alles wat je daar extra  aan uitgeeft, kun je niet uitgeven aan het onderwijs zelf. En dat onderwijs zelf staat voor mij voorop. Maar of dit moet leiden tot twee grote clusterscholen?  Daar ben ik niet uit. Wellicht zijn er ook andere, minder vergaande, opties. Een soort van plan B.

En er is nog een punt dat door mijn hoofd spookt.  Voor onderwijsorganisaties als Mijn Plein en De Mare is de school vooral een school. Een modern gebouw waarin goed onderwijs wordt gegeven. Maar voor kernen en dorpen is een school meer dan een stapel stenen. Dat werd mij dinsdagavond nog eens goed duidelijk gemaakt. Scholen zorgen voor leven op straat. Zorgen voor binding in kernen en dorpen. Zijn belangrijk voor de middenstand, zo merkte een aanwezige ouder tevens Langstraat ondernemer, dinsdagavond op. Even boodschappen doen en daarna de kinderen van school halen.

Dat het aspect leefbaarheid voor Mijn Plein en de Mare minder relevant is, vind ik logisch. Maar hoe daar mee om te gaan als gemeenteraadslid? Nogmaals, de kwaliteit van onderwijs staat voor mij voorop. Maar is dat het enige criterium?  Moet elke kern en elk dorp zijn eigen school houden? Ook als dat wat meer in de papieren loopt?

Da’s best ingewikkeld. Wij zijn nog lang niet uitgepraat. Er is gelukkig nog tijd voor discussie. Ik ben benieuwd naar uw mening!

Toon Schuiling

Het hele plan “Antwoord op Krimp” lezen?

www.olst-wijhe.nl/besturen/nieuws/nieuws/2017/4/28/naar-een-passend-en-toekomstbestendig-onderwijsaanbod

 

 

Toon Schuiling

Toon Schuiling

Onze nummer 5 op de lijst is Toon Schuiling uit Wijhe. Over de voorzieningen in onze gemeente zegt hij het volgende: Wij houden onze voorzieningen op peil. “Pas las ik het prachtige boekje ‘Het Dorp’ van Wim Daniëls. Dorpen, zo schreef Daniëls, bepalen in belangrijke mate de aantrekkelijkheid van ons land. Dat deden ze en

Meer over Toon Schuiling