Toon: Belevenissen van een raadslid – een schone lei

Toon Schuiling is raadslid in de gemeente Olst-Wijhe. Wekelijks houdt hij bij wat hij doet en waar hij tegen aanloopt. De afgelopen week stonden de perikelen rond de onderwijshuisvesting centraal.

Vrijdagochtend. Telefoon van onze burgemeester. Het ging over de komst van twee grote clusters van basisscholen in Olst en Wijhe. “Of het niet beter was om het onderwerp van de raadsagenda te halen?”, zo vroeg hij mij. Dit vanwege het ontbreken van draagvlak bij met name de ouders van de scholen de Bongerd (Boerhaar) en de Klimboom (Olst). “En misschien is het ook verstandig om als gemeenteraad nog eens met de schoolbesturen om tafel te gaan”, zo stelde hij.

Ik moest even over het antwoord op zijn vraag nadenken.

In een split second gaat er dan van alles door je hoofd. Begin mei gaf een raadsmeerderheid aan aarzelingen te hebben bij onderdelen van het plan. Ook werd kritiek geuit over de communicatie tussen de schoolbesturen en de ouders. Amper een maand later stuurt het college van B. en W. een vrijwel ongewijzigd voorstel naar de gemeenteraad waarin beperkt aandacht wordt geschonken aan de kritische opmerkingen vanuit de raad.

Het oppositiemannetje in mijn hoofd fluisterde dan ook op de agenda met die hap! Had het college maar beter naar de gemeenteraad moeten luisteren. Wij maken er een mooi debat van compleet met amendementen en stemverklaringen. Desnoods stemmen wij het voorstel weg. Wat is er mis met een beetje reuring. Niks toch? In mijn hoofd huist echter ook een constructief mannetje. Althans af en toe. En die vond het wel een verstandig idee van de burgemeester. Even een pas op de plaats, de gemoederen wat tot bedaren brengen. Rust, reinheid, regelmaat. Ik vertelde de burgemeester dat ik mij wel kon vinden in zijn voorstel.

Althans voor even.

Want hoe je het ook wendt of keert. Er moet wat gebeuren. Veel schoolgebouwen in Olst-Wijhe zijn verouderd. Bij een groot aantal basisscholen loopt het leerlingenaantal terug. Oude gebouwen en leegstaande lokalen kosten geld. Geld dat niet besteed kan worden aan de kwaliteit van het onderwijs. Die kwaliteit staat bij mij op één. En er is niet veel tijd te verliezen. De school in Den Nul dreigt onder de opheffingsnorm te komen en de Ter Stege school in Olst zakt qua onderhoud echt door een ondergrens.

Wellicht is het daarom een idee om het voorstel te knippen in een Olster en een Wijhes/Boerhaars deel. En te starten met Olst. Dit gelet op de actuele problematiek op Den Nul en bij de Ter Stege. Speciale aandacht dient hierbij geschonken aan de beoogde locatie voor de nieuwe school. Dit in verband met de lastige verkeerssituatie in het centrum van Olst. Ook de toekomst van de Klimboom, de Jenaplan school dient hierbij goed in beeld te komen. 80 ouders kiezen voor deze vorm van onderwijs. Dat doen ze niet zonder reden. Voor Wijhe/Boerhaar gaan wij dan praten over twee scenario’s. Vijf scholen op het SPOC terrein of vier en behoud van de Bongerd op de Boerhaar. Voorwaarde hierbij is dat beide scenario’s gelijkwaardig en gelijktijdig met de ouders en de raad worden besproken.

Belangrijk bij dit alles is dat schoolbesturen, ouders en ook de raad over de eigen schaduwen kunnen heen stappen en na de vakantie met een schone lei een herstart maken. Onderwijs is te belangrijk om ruzie over te maken.

Toon Schuiling