Toon: Belevenissen van een raadslid
Over luisterangst en zeepbellen –
Wie niet beter weet zou denken dat ons land in een democratische crisis verkeerd. Kijk TV, lees de krant en wat te denken van de sociale media. Tegelijkertijd blijkt uit onderzoek dat driekwart van de Nederlanders tevreden is over het functioneren van de democratie.
Veel minder tevreden zijn wij met elkaar echter over het functioneren van de politiek en de politici. Over types als ondergetekende dus.
Wij, beloven veel, doen weinig en gaan vooral onze eigen gang. Er is te weinig inspraak. En het meest gehoorde verwijt; wij lijden aan luisterangst. Politici leven in een eigen zeepbel. Kort en goed het systeem deugt maar met de uitvoering is het nodige mis.
Hoe het tij te keren?
Bij zijn afscheid als president sprak Obama over de bedreigingen voor de democratie. Hij had het over het gebrek aan echte gesprekken. Amerikanen die zich terugtrekken in het eigen gelijk en het vertrouwen in de overheid hebben opgegeven. Hij riep de Amerikanen op om uit hun schulp te kruipen.
Prachtige woorden. Woorden die navolging verdienen.
Laten wij als lokale politici eens beginnen om minder met elkaar en méér met de inwoners te praten. Kom uit die zeepbel! Wij schrappen 50% van de raadsvergaderingen en de benutten de vrijkomende tijd door échte gesprekken aan te gaan met de inwoners. En dat dus niet alleen in verkiezingstijd.
En het kan!
Vorige maand organiseerde mijn partij de PvdA met het CDA een inloop in Olst over de complexe verkeerssituatie. Wij hoopten om 20 belangstellenden. Er kwamen er 80. Wij kozen voor een alternatieve opzet van de avond. Geen stoeltjes op een rij en de politici achter een bestuurstafel. Wij hadden ronde tafels neergezet waar politici en inwoners rustig met elkaar aan de praat konden komen. Dat was voor zowel de inwoners als voor de politici even wennen. Maar het lukte. En meer dan dat. De politici luisterden en de inwoners kropen uit hun schulp.
Ik ben nog steeds onder de indruk van enorme kennis die inwoners hebben over belangrijke zaken als verkeer. Een gouden avond. De inwoners kregen het gevoel hun zegje te kunnen doen. Dat er geluisterd werd. De politici gingen met een hoofd vol indrukken naar huis.
En dat smaakt naar meer. Dat gaat niet vanzelf, daar moeten wij echt werk van maken. Uit de zeepbel, aan tafel!
Toon Schuiling