Toon: belevenissen van een raadslid in Olst-Wijhe

8 januari 2017

Met een bezoek aan de nieuwjaarsreceptie is uw raadslid te Olst-Wijhe het jaar 2017 rustig begonnen. Hapje, drankje en de burgemeester sprak mooie woorden tot de verzamelde plattelandsadel.

De komende week begint het echte werk weer.

Dan wordt de gemeenteraad van Olst-Wijhe bijgepraat over de nieuwe visie 2017-2022 van de Regio Midden IJssel op maatschappelijke opvang, verslavingszorg, beschermd wonen en bemoeizorg. Dat is een mondvol. Het gaat ook om veel, zo staat te lezen. Het gaat om de belangen van kwetsbare plaatsgenoten. Het gaat ook om € 2,4 miljoen, alleen al in Olst-Wijhe. De gemeente Olst-Wijhe is te klein om het specialistische werk op dit terrein zelfstandig uit te voeren. Wij werken daarom samen met de gemeenten Deventer, Zutphen, Lochem en Raalte in de Regio Midden IJssel. Het totaal budget voor deze gemeenten bedraagt € 33 miljoen. Samen inkopen is goedkoper, samen de risico’s delen is een stuk veiliger, logisch dus.

Tegelijkertijd is die samenwerking ook best frustrerend. Waar ga je als kleine zelfstandige gemeente zelf eigenlijk nog over? Want niet alleen op dit gebied is samenwerken noodzakelijk. Op het gebied van bedrijfsvoering (organisatie en ICT) werkt Olst-Wijhe nauw samen met Raalte en Deventer. Op economisch gebied zitten wij in de regio Zwolle. Bij de zorg werken wij zelfs samen met Apeldoorn. Het gemeentehuis staat in Olst Wijhe. Maar dat is het dan ook, zo denk ik weleens.

Terug naar de visie maatschappelijke opvang, verslavingszorg, beschermd wonen en bemoeizorg. Met name die laatste twee termen intrigeerden mij. Ik wist eigenlijk niet goed wat er mee bedoeld werd. Gelukkig wordt dat keurig uitgelegd in de 31 bladzijden tellende beleidsvisie van Midden IJssel. Bij beschermd wonen gaat het om mensen met psychische problemen. Daar waar mensen eerder werden opgenomen in een instelling, wordt nu vaak gekozen voor zelfstandig wonen maar dan onder begeleiding. Vandaar het woord beschermd. Bemoeizorg richt zich op zorgbehoevenden die niet zelf om zorg kunnen vragen of zorg mijden. Vandaar het woord bemoei. De termen maatschappelijke zorg en verslavingszorg spreken wat meer voor zich. Verder is het een keurige notitie met een mooie samenvatting – altijd handig voor raadsleden – en een heldere opbouw. Wel veel woorden als cliëntenstromen, extramurale palliatieve zorg en niet te vergeten eigen kracht.

Over dit alles wordt de gemeenteraad van de week verder bijgepraat door de mensen van de regio Midden IJssel. Ik ga dan vooral proberen om de Olst Wijhe factor wat meer boven tafel te krijgen. Om hoeveel plaatsgenoten gaat het als wij het over maatschappelijke opvang, verslavingszorg, beschermd wonen en bemoeizorg hebben? Welke Olst-Wijhese instellingen spelen een rol? Hebben wij de mensen om wie het gaat in beeld? Is er voldoende geld beschikbaar of dreigen er inwoners tussen wal en schip te raken? En niet op de laatste plaats, hoe houden wij als gemeenteraad zicht op het gebeuren?

Regionale samenwerking is onvermijdelijk, lokale scherpte is noodzakelijk. Tot volgende week.

Toon Schuiling